Derde dag Gent Jazz: het grootste terras van Gent

Emily King

Deze Amerikaanse weet de hele tent te doen dansen en zingen. Ze betreedt het podium met een brede glimlach en weet zichzelf ondanks de schaarse opkomst en de afwezigheid van haar band staande te houden. Haar gevatte opmerkingen vol zelfspot tussen haar sets door zorgen voor een gemoedelijke sfeer. Haaks op de sfeer staat haar muziek, die eerder gaat over droevige en complexe onderwerpen. Veel liedjes staan in het teken van liefdesverdriet, relatiebreuken en zelfliefde, maar ook het belang van familie. Zo raakt ze iedereen met haar liedje ‘Anyway I love you’, geïnspireerd door de boodschap die haar vader haar iedere keer bij het einde van zijn vele belletjes op het hart drukt. Alhoewel de muziek van King wordt omschreven als van het genre van r&b en soul, kon het optreden beter beschreven worden als folk of country.

Stef Kamil Carlens and the Swoon

Bij de eerste aanblik lijkt de band uit een verkleeddoos te zijn gerold, maar vanaf de eerste noot is het al menens. Hun muziek creëert een energieke sfeer waar het publiek de heupen op losgooit. De leadzanger, Carlens, moet er zelf wel nog even in komen, maar naarmate het optreden vordert, neemt hij zelfs af en toe een pauze van het zingen om even een dansje te placeren. Carlens is een creatieve duizendpoot, met tal van ervaring op zak binnen de muziek-en theaterwereld, en heeft al verschillende paden bewandeld als artiest. De samensmelting van de verschillende artiesten binnen dit gezelschap creëert daarbovenop leuke, dansbare muziek. Zo leeft de band zeker naar zijn spontane, losbandige, gekke imago met liedjes als ‘Walk On Red, Stop On Green’.

Unfinished Business

Na wat knallende performances op de Main Stage, biedt de Garden Stage met een groepje Antwerpse studenten van het conservatorium de ideale opportuniteit om van de frisse zomeravond te genieten. Hun stijl kan beschreven worden als dynamisch en verfrissend. Ze krijgen het publiek goed mee, dat al wiegend met het hoofd van een biertje geniet. Een memorabel intermezzo op de Garden Stage.

 

Jamie Cullum

The man of the hour. Dit leek het optreden te zijn waar iedereen naartoe leefde. De Main Stage krioelde al snel van trouwe fans die ongeduldig stonden te wachten. Het publiek meekrijgen was geen grote opdracht, maar Cullum was sowieso vastberaden om een feestje te bouwen. De presentator zette alvast de toon en kondigde hem aan met een hoeveelheid energie equivalent aan het Engelse voetbalteam. Het feest barstte pas echt los bij de performance van het nummer ‘Everybody wants to be a cat’ van de Disneyfilm 'De Aristokatten'. Dit bewijst toch maar weer dat iedereen een zwak voor Disney heeft, en dat wist Cullum ook. Zijn achtergrondzangers waren al even bemerkenswaardig. Met hun energie en zuivere, zwoele stemmen droegen ze elk bij aan de sterke performance van deze headliner.