Niet elke wetenschapper houdt zich bezig met proefbuizen, deeltjesversnellers of lasers. Dr. Schamperstein kiest voor een theoretische aanpak en baant zich een weg door formules, berekeningen en kennis om zijn licht te schijnen over een prangende maar absurde vraag.
Elke student met een jeugd en een televisietoestel herinnert zich wel 'Spongebob Squarepants', de avonturen van een sociopathische spons die op de zeebodem leeft. Bij iedereen die de serie heeft bekeken, kunnen enkele prangende vragen blijven hangen zijn. Hoe kan Goo Lagoon, een onderwatermeer, zelfs bestaan? Waarom wandelen de vissen in plaats van te zwemmen? En wat is er in godsnaam aan de hand met het weer in Bikinibroek?
Gelukkig hebben we het internet. Een wondermooie, verontrustende plaats waar mensen graag hun tijd besteden aan het oplossen van mysteries. Bij deze helden van de eruditie vinden we alvast het antwoord op een van onze vragen: water onder water. Blijkbaar zou het meer uit brijnwater bestaan, water met een zware densiteit aan zout. Dat zout onderscheidt het brijnwater van de rest van het zeewater en vormt effectief kleine meertjes op de bodem van de oceaan. Mysterie opgelost? Niet echt.
Light my fire
Mocht het onderwatermeer het enige vreemde fenomeen zijn dat zich afspeelt in Bikinibroek, dan zou brijnwater inderdaad het logische, maar saaie antwoord op onze vraag zijn. Gelukkig zijn er genoeg absurditeiten aan de gang om wat dieper te kunnen graven. Hoe het komt dat er soms gewoon wind waait op de bodem van de oceaan. Of de vissen die wandelen, bijvoorbeeld. Een naïeve leek zou deze zaken wegzetten als creatieve keuzes of fouten van de schrijvers, maar de leken zijn natuurlijk fout. Er is iets veel sinisterders aan de hand.
Op een bepaald moment zitten Spongebob en Patrick Ster, de zeester, bij een vuur. Patrick is nog niet klaar met de banaliteit van vuur onderwater op te merken, of het vuur gaat plotsklaps uit. Dit is geen spontane fout of inconsistentie, het lijkt meer op een bewuste keuze om Patrick en Spongebob te overtuigen dat ze wel degelijk onder water zitten, en er dus niets is om zich zorgen over te maken. Niets is minder waar.
The Nuclear Option
Nu we weten dat er ergens een complot moet zijn om de ware aard van Bikinibroek te verbergen, onder andere via het uitdoven van kampvuren, kunnen we ook achterhalen wie erachter zit. Net als elke goede complottheorie komen we uit bij: de Amerikaanse overheid. Het onderwaterstadje van Spongebob bevindt zich namelijk onder Bikini, een atol (ringvormig eiland, red.) in de Stille Oceaan. Een rustige eilandengroep die ook de locatie was van Amerikaanse nucleaire wapentesten na de Tweede Wereldoorlog. Je zou kunnen zeggen dat die atoomwapens een langdurig, klimatologisch effect hebben gehad. Dat zou alles van wandelende vissen tot vreemde weerfenomenen verklaren, maar het gaat nog dieper.
Net als elke goede complottheorie komen we uit bij: de Amerikaanse overheid
De Amerikanen zijn duidelijk nog niet klaar met Bikinibroek. Als ze daar gewoon hun wapens hadden uitgetest, waarom zouden ze dan nog de moeite doen om op het perfecte moment dat kampvuurtje uit te doven? Bikinibroek was niet gewoon het onschuldige slachtoffer in de naoorlogse race naar kernwapens, ze was het doelwit. Een stukje zeebodem dat moest dienen als testgrond voor wat hun wapens allemaal konden, en tot op vandaag nog nauwlettend in de gaten gehouden wordt.
We kunnen alleen maar raden wat de Amerikanen konden bereiken met hun bovennatuurlijke mogelijkheden. Als ze wind onder water kunnen brengen en vissen zelfbewust en zelfs tweebenig maken, wat kunnen ze dan niet doen? Blijkbaar mag het absoluut niet geweten zijn, als ze hun aanwezigheid zelfs voor een spons en een zeester moeten verbergen.
Reactie toevoegen