Sabien Lust is duidelijk een fijnbesnaarde professor: ze speelt zowel dwarsfluit, doedelzak als harp. Samen met de Brugse Balie Band leidt ze de openingszitting van de rechtbank in.
Vanwaar je keuze voor harp?
“Een harp heeft iets feeërieks en het is altijd mijn meisjesdroom geweest om harp te kunnen spelen. Als kind was ik ook al veel bezig met muziek. Bij ons op het college was er een leerkracht muziek die ook priester was en het kathedraalkoor van Brugge leidde. Daarnaast had hij ook een groep onder zijn hoede die vooral met Orff-instrumenten bezig was. Voordien hadden er nog harpisten in die groep gezeten, waardoor hij nog enkele Keltische harpen had staan. Hij had toen het idee om enkele geïnteresseerden op te leiden. Twee vriendinnen waren gestart met harp, maar een van hen wou ermee stoppen en durfde dat niet te vertellen aan de dirigent. Daarom heb ik haar plaats maar ingenomen, achter de rug van mijn ouders, want van hen mocht ik dat niet. Ze vroegen me wanneer ik nog eens zou studeren.”
"Harp spelen was mijn meisjesdroom"
Is harp een moeilijk te bespelen instrument?
“Wat harp bespelen zo moeilijk maakt, is dat je met je handen en voeten tegelijk bezig bent. Coördinatie is hierbij cruciaal: je kan niet de hele tijd kijken of je wel op de juiste pedaal hebt getrapt. Ook fysiek is het een vrij zwaar instrument. Dat wordt soms wel onderschat. Toen ik net was afgestudeerd, kocht ik een concertharp. Ik weet nog dat ik onvoorstelbaar panikeerde toen ik na een kwartier volledig uitgeput was. Dan ben ik maar opnieuw gaan zwemmen om armspieren te kweken zodat ik het langer kon volhouden. Er zit veel kracht op die snaren.”
Treedt u vaak op?
“In Tielt bestaat er een jeugdensemble dat ondertussen de Jet Symphonic Band heet. Enkele jaren geleden organiseerden ze een concert ter gelegenheid van hun twintigjarige bestaan. Een nicht die bij hen speelde, vroeg me of ik het zag zitten om voor de harppartijen te zorgen tijdens het jubileumconcert. Voordien gebruikten ze daarvoor een synthesizer. Nu ben ik elk concert graag van de partij.
Ik speel ook mee met de Brugse Balie Band (een band die bestaat uit advocaten en magistraten aan de Balie van Brugge, red.). De voortrekker is Johan Decancq, een advocaat uit Blankenberge. Hij speelt heel veel instrumenten waaronder doedelzak, saxofoon en dwarsfluit. Hij schrijft zelf ook folkmuziek. Wij hebben in het verleden een aantal openingszittingen van de rechtbank van Brugge opgeluisterd.”
Wat betekent muziek spelen voor u?
“Het is mijn manier om tot rust te komen. Tijdens het academiejaar is het niet altijd evident om tijd te vinden, zeker met een kindje in huis. Mijn man zegt weleens dat ik te veel energie heb, maar als ik een periode geen tijd kan vrijmaken om te repeteren, wringt het.
"Mijn man zegt wel eens dat ik te veel energie heb"
Ook wandelen in de bergen geeft me rust. Onze zomervakanties zijn altijd gevuld met bergvakanties. Ik doe niet aan klettersteigen, maar aan avontuurlijke bergwandelingen. Die fysieke inspanning heb ik echt nodig om me volledig te kunnen ontspannen. In 2012 ben ik van een berg gevallen en dat heeft me 4 maanden ziekteverlof gekost. Daar denk ik liever niet meer aan terug. Ik had een gebroken rug, maar het is goed gekomen, hoewel ik het nog altijd voel.”
Is er veel muzikaal talent aan de rechtsfaculteit?
“Er is veel verborgen talent onder de professoren en assistenten. Voor de viering van UGent 200 jaar had decaan Michel Tison zelfs het idee om een bandje op te richten met professor Georges Martyn, professor Marc Kruithof en mezelf. Het is er uiteindelijk niet van gekomen, maar we zouden dat eigenlijk wel eens moeten doen.”
Reactie toevoegen