Verslafeloosheid

KAAS

Wanneer je aan verslaving denkt, denk je niet meteen aan kaas. Kaas is nochtans een baas. Kaas eten terwijl je luistert naar ‘Boss Ass Bitch’ van de meesterlijk feministische musici P.T.A.F. (een acronym voor het veelzeggende Pretty Taking All Fades) is niet ver verwijderd van een religieuze ervaring. Jezus wie? Geef mij maar Kandi, K'Duce, Alizée en een driehoekje brie. Maar waarom werkt deze oude melk - want kaas is toch gewoon oude melk, niet? Ik ben geen kaasboer, wel een kaashoer - zo verslavend? In kaas zit het eiwit caseïne, en caseïne en morfine vertonen moleculair een sterke gelijkenis. Net als morfine werkt caseïne, wanneer het afgebroken wordt, in op de opiaatreceptoren in het brein. Deze receptoren ontketenen dan een reactie die je een goed gevoel geeft. En een goed gevoel is verslavend. Behalve als je masochistisch bent ingesteld. Maar dan zorgt pijn voor een goed gevoel, veronderstel ik. Dus eigenlijk komt het op hetzelfde neer, maar met een omweg. Waarom makkelijk, als moeilijk ook kan?

Gelukkig is kaas niet zo schadelijk als morfine. Behalve voor het milieu, maar de opwarming van de aarde is toch een uitvinding van de Chinezen, zo heb ik onlangs ergens gehoord. Bij wijze van wetenschappelijk experiment hielden we in ons redactielokaal een kaasavond. Waren alle experimenten maar zo lekker. En stinkend genoeg zodat je je niet meer zelfbewust hoeft te voelen over die zweetgeur die constant rond je hangt.

DRUGS

Er zijn heel veel soorten drugs. Uppers, downers, hallucinogenen, noem maar op. Er is een factor die al deze drugs met elkaar verbindt: een lichamelijke afhankelijkheid, gepaard met ontwenningsverschijnselen wanneer je ermee ophoudt. Behalve voor lsd, die drug is lichamelijk niet verslavend. Wat niet wil zeggen dat je er niet verslaafd aan kan raken. Het gaat bij lsd echter om een psychologische verslaving. Geen ontwenningsverschijnselen dus, maar je psyche verlangt er wel naar. Net als naar frietjes eigenlijk. Maar dan wat intenser, waarschijnlijk. En ook met occasionele random flashbacks. Hoewel ik soms ook wel een flashback heb naar een lekker pak friet.

Ontwenningsverschijnselen. Afkicken. Abstinentie. We horen er veel over (They tried to make me go to rehab, but I said no, no, no), maar wat houdt het in? De oorzaak ligt bij up- of downregulaties van hersenreceptoren. Waneer je een substantie lang gebruikt, zullen de hersenen de receptoren die langdurig gesitmuleerd worden omdat zij een positief effect teweeg brengen, extra aanmaken. En omgekeerd zal het brein de recepetoren die geblokkeerd worden om negatieve emoties te blokeren, minder aanmaken. Wanneer je stopt met het innemen van dit genotsmiddel, zal het aantal actieve receptoren uit balans zijn. Te veel ‘negatieve’ receptoren of te weinig ‘positieve’ receptoren zullen zorgen voor onaangename gevoelens, vaak het tegenovergestelde gevoel dan bij het gebruik van het genotsmiddel. Bij het afkicken van marihuana kan slapeloosheid en agitatie optreden, waardoor gebruikers snel teruggrijpen naar het middel. Ontwenningsverschijnselen voor marihuana duren echter maar drie tot vijf dagen, dus niet te veel neuten. Voor harddrugs zoals heroïne zijn ontwenningsverschijnselen vaak veel intenser, zoals pijn, grieperig gevoel en intense craving. Ook na vijf dagen ben je bij heroïne van het ergste af, maar daarna is het eerder psychologisch moeilijk. Zo'n psychologische verslaving is het zwaarst om aan te pakken, en dat is wat ze in afkickcentra proberen te doen.

ROKEN

Stokjes die je in brand steekt, waar je aan zuigt en inademt. Lijkt wel leuk, niet? Nee, eigenlijk niet. Hoe dachten mensen ooit dat dat gezond was? Ah ja, advertenties waarin dokters zeiden dat het gezond was. Juist ja. Totaal niet moreel corrupt. Vijftig jaar later, na talloze pogingen om lelijke (doch interessante) foto’s op sigarettenpakjes te zetten en waarschuwingen over uw onvermijdelijke dood, leeft de sigaret nog steeds verder (in tegenstelling tot uw longen). Zoals iedereen hopelijk wel weet, is nicotine het verslavende bestandsdeel in tabak. Nicotine stimuleert voornamelijk het adrenerge systeem en dopaminereceptoren. Onder het adrenerge systeem verstaan we het systeem dat geactiveerd wordt door adrenaline, met als resultaat een verhoogde hartslag en bloeddruk en een verminderd hongergevoel. Eten is namelijk geen prioriteit wanneer je in levensgevaar bent (en op dat moment wordt adrenaline dus vrijgesteld). Dopamine is betrokken bij het ‘reward system’ in de hersenen. Dit systeem wordt geactiveerd wanneer je iets bereikt hebt waar je trots op mag zijn. Dus eigenlijk is het gewoon instant gratification, zo’n sigaret. Je voelt je geslaagd in het leven, zonder er iets voor te doen. Dit systeem wordt trouwens bij alcohol ook geactiveerd. Het leven kan toch schoon zijn, zonder er iets van moeite voor te moeten doen. Niet moeilijk dat roken en drinken verslavend werken. Ik zou er hetzelfde gevoel van krijgen als wanneer ik dit artikel afgewerkt heb. Dus waarom ben ik hier mijn tijd in aan het steken? Waarom doen we het allemaal? Voor de roem? De eer? Nee, hier valt geen eer mee te winnen. Misschien moet ik gewoon een sigaret gaan roken. Fuck dis shit.