Stress gesignaleerd bij onze oosterburen

Psychosociale begeleiding

Het was het tijdschrift Der Spiegel dat de kat de bel aanbond. Enkele weken geleden deed een anonieme studente uit Bonn er haar verhaal. "De ellende begon in mijn tweede semester: ik begon me nerveus en opgejaagd te voelen, maakte me constant zorgen over mijn studies en mijn slaap ging er drastisch op achteruit." Na een half jaar besloot ze om hulp te zoeken en klopte ze aan bij de psychosociale begeleiding van haar universiteit. "Daar zeiden ze me dat ik verre van de enige was die met soortgelijke problemen te kampen heeft." Een recente studie, uitgevoerd door het Duitse ziekenfonds AOK, toont aan dat maar liefst 53 procent van de studenten bij onze oosterburen aan een hoog stressniveau blootgesteld zijn. Dat is een hoger percentage dan bij de werkende bevolking. Vooral vrouwelijke bachelorstudenten zijn er gevoelig voor. Volgens de studente zijn er twee grote oorzaken voor de stress: "Enerzijds kunnen veel studenten met studiebeurzen enkel de huur van hun kot betalen, wat hen bijna verplicht om er naast hun studies ook nog eens een job op na te houden. En ten tweede is er het zware studieregime, waarbij de student bedolven wordt onder de taken."

Angstkakjes

Stress is, misschien ietwat verrassend voor u, niet enkel van deze hypermoderne tijd waar elke seconde telt in de ratrace die we dagelijks voeren. Na een dagje heel wat archieven uitgeplozen te hebben, is uw redacteur op de allereerste vermelding van het fenomeen gestoten. We schrijven 14 oktober 1492, wanneer Enrique, stuurman van Christoffel Columbus, stilletjes aan inziet een klein navigatiefoutje te hebben begaan. Uw redacteur is geen held op vlak van laatmiddeleeuws Portugees, maar kon gelukkig op de hulp rekenen van de archiefmedewerkster. Die vond een Middelnederlandse vertaling van het relaas van Columbus' queeste. Rita, als je dit leest: je mag je fruitmand komen ophalen bij ons, in de kelder van de Therminal. Je kunt niet missen. Maar dit geheel terzijde. We citeren: "Ende toen hie daer op den idee kwam mis te wesen, schoot hie in ene helse angst ende schoot hij zijne ceinturen af ende scheed enen bruinen massa uyt." De rest zullen we u wijselijk besparen. Indien u toch nog verder wil lezen: de gegevens van Rita zijn bekend bij de redactie. Maar om een lang, goor verhaal kort te maken: ook in 1492 kende men al angstkakjes, en bij uitbreiding dus ook stress. Hoe het afgelopen is met arme Enrique, is niet geweten. Maar we kunnen alvast besluiten dat de vele opgetekende gevallen van 'scheurbuik' tijdens de ontdekkingsreizen gewoon iets te gestresste zeelui waren. Alweer een medisch raadsel de wereld uitgeholpen, geen dank.

Kwaliteitskrant houdt zichzelf beter Spiegel voor

Ziezo, na dit stukje geschiedenis kunnen we met zekerheid stellen dat stress al langer dan vandaag gekend is. Al moeten we wel toegeven dat we steeds meer verhalen horen over bijvoorbeeld wanhopige studenten die hun toevlucht nemen tot rilatine. Het blijft wel voorzichtigheid geblazen met al de onheilsberichten over stress en andere narigheden die ons om de oren vliegen. Het is zaak om vooral niet te gaan veralgemenen en in een opwelling massaal voor betere studeeromstandigheden te gaan betogen. Zo voor het rectoraat, met van die welluidende slogans en toeters en bellen. Tiens, dat daar nog nooit iemand op gekomen is. Maar we dwalen af. Der Spiegel: rots in de branding voor elke goedgeïnformeerde homo universalis. Constant op de hoogte. Een van het selecte groepje bladen die aanvankelijk ingelicht werden bij de Wikileaks-onthullingen. Een kwaliteitsblad, kortom. Haha, maak u geen illusies. Ook dergelijke bladen kunnen weleens de mist ingaan, en hun boekje te buiten gaan aan Quatsch, om in het Duitse thema te blijven. Want is dat onderzoek wel relevant in een wereld waar we tenslotte allemaal weleens stress voelen?

"Ik ondervind momenteel zelfs dat we in Vlaanderen nog een stuk méér werk hebben" - Viola

Ik steek mijn licht op bij Viola, een 24-jarige Duitse Erasmusstudente. Die drukt kordaat mijn hoop op een emo-interview de kop in. Nochtans zijn zulke interviews altijd de max voor onze leescijfers, uiteraard doorspekt met sterke quotes als: "Geef mij alstublieft een Belgisch paspoort, het is niet meer uit te houden bij ons in de Heimat." Helaas zit dat er voor deze editie duidelijk niet in. Viola, die in haar 2de masterjaar Taal- en letterkunde met als talen Engels en Nederlands zit, viel uit de lucht toen ze hoorde dat uitgerekend in haar regio, Nordrhein-Westfalen, de stress het hoogst is volgens het onderzoek. "Natuurlijk ervaar je als student weleens stress, maar ikzelf alvast niet in een uitzonderlijk hoge mate. Ik ondervind momenteel zelfs dat we in Vlaanderen nog een stuk méér voor de kiezen krijgen. Dus ik begrijp alle commotie niet zo goed. Nu en dan hoor ik van vrienden uit richtingen als Biochemie en Biotechnologie wel dat ze het knap lastig hebben, maar die zoeken en krijgen in elk geval de nodige hulp. En die vrienden zitten trouwens verspreid over het hele land." Wat er hier zoal uit besloten kan worden? Der Spiegel is een snertblad. Stress is helemaal niet fijn. En Enrique bakte het wel heel erg bruin.