"Het onderscheid tussen serieuze literatuur en popcultuur voelt heel artificieel"

Welke boodschap wil je brengen met je werk?

"Het gebeurt soms dat mensen er dingen uithalen die ik er zelf niet per se heb ingestoken, of die ik niet zelf echt op dat moment doorhad. Maar dat vind ik net heel interessant, als mensen er ook hun eigen interpretatie van hebben. Ik heb het gevoel dat als ik een boek de wereld in stuur, ik ook geen controle meer heb over hoe mensen het gaan lezen, wat ze eruit halen, wat ze eraan hebben. Ik vind het super interessant als mensen er ook gewoon hun eigen ding van maken."

"Verder vind ik het wel altijd heel fijn als ik van mensen te horen krijg dat mijn werk hen heeft doen lachen. Humor is heel belangrijk in mijn werk. Het is wel vrij politiek, maar het is niet dat ik moraalridder wil spelen. Als het mensen met andere ogen kan doen kijken naar zaken die heel vanzelfsprekend lijken, vind ik dat al veel waard."

In je werk zitten heel wat verwijzingen naar popcultuur, zit daar een bepaald idee achter?

"Ja, ik denk dat dat voor mij vrij natuurlijk aanvoelt om ook popcultuur en internetcultuur daarin te verwerken. Mensen van mijn generatie en van jullie generatie zijn daar ook mee opgegroeid. Dus voor mij voelt het ook bijna heel artificieel aan om dan onderscheid te gaan maken tussen hoge kunst en serieuze literatuur enerzijds en popcultuur en internetcultuur anderzijds, en te doen alsof dat volledig losstaat van elkaar. Want in mijn beleving is dat helemaal niet zo. Vaak staat gewoon mijn browser open wanneer ik poëzie schrijf en ben ik misschien in één tabblad een artikel aan het lezen over literatuur, maar in een ander tabblad ben ik gewoon naar popmuziek aan het luisteren of naar memes aan het kijken."

"Er zijn ook meer en meer jonge dichters die dat beginnen te doen. Een interessant voorbeeld is het werk van Maxime Garcia Diaz. Zij is een jonge Nederlandse dichter en in haar werk gaat het ook superveel over popcultuur, internetcultuur, al die dingen. Dus ik heb wel de indruk dat het onderscheid meer en meer begint weg te vallen."

"Zelf probeer ik dit in mijn schrijfwerk te vertalen met wat ruimte voor lichtpuntjes en plezier"

Hoe verloopt jouw schrijfproces?

"Tot nu toe is dat bij elke bundel een beetje anders verlopen. Bij mijn eerste bundel, 'Shopgirl', heb ik dat heel systematisch en methodisch aangepakt. Dan heb ik echt eerst research gedaan, en dan heb ik echt een structuur uitgepland.  Maar in mijn laatste bundel, 'Slangen', zag dat proces er helemaal anders uit. Toen was ik eigenlijk zelfs niet echt van plan om een bundel te schrijven. Die gedichten zijn spontaan uit notities beginnen voort te komen. En bijna voor ik het zelf door had, was er plots een bundel."

Je bent bezig aan je eerste roman, 'Corpus Britney'. Kun je daar iets meer over vertellen?

"Het is een heel groot werk, ik ben er al een aantal jaar mee bezig. Ik hoop tegen het einde van dit jaar een eerste versie af te hebben. In het boek volg je een paranormaal begaafde detective die op zoek gaat naar een vermist meisje. Ze lijkt als twee druppels water op een jonge Britney Spears. Maar ze blijkt een actrice te zijn die rolletjes krijgt in B-horrorfilms. Het is deels een kritiek op de duistere kant van Hollywood."

"De detective in kwestie kan op een bepaald moment door de tijd reizen naar momenten zoals de heksenverbranding en de kolonisatie. Witchcraft komt dus zeker veel aan bod en was toen ook een vorm van vrouwelijk verzet. Tijdens de periode waarin Californië gekolonisserd werd, zie je hoe het kapitalisme zich ontplooit en de bouwstenen van de huidige maatschappij stilaan vorm krijgen."

Je schrijft dus vooral over maatschappelijke thema's, waaronder kapitalisme. Wat zijn volgens jou de grootste pijnpunten in het huidig kapitalistische systeem?

"Het grootste probleem is dat we de aarde zien als een bron om waarde uit te persen, terwijl die visie nefast is, zowel voor de staat van onze planeet als voor de fysieke staat van de mensen. Hierbij denk ik dan aan mensen die in sweatshops werken, maar ook aan andere beroepen. Dat vertaalt zich dan in burn-outs en dergelijke. Elk levend wezen heeft een inherente waarde die losstaat van het zuiver economische, maar de simplificatie van alles naar geld te vertalen leidt tot het kernprobleem van het kapitalistisch stelsel. Dit zorgt voor een variatie aan ecologische en mentale problemen natuurlijk."

"Mijn vooruitzichten voor de verdere evolutie hiervan schommelen tussen overweldigend en pessimistisch, maar zijn toch ook wel hoopvol. Dat evenwicht is niet altijd makkelijk. Als individu is het gevoel van machteloosheid tegenover de grote systemen bijna onvermijdelijk. Tegelijkertijd geloof ik oprecht dat een betere wereld mogelijk is door aan herverdeling en waardeverschuiving te doen. Dat betekent dan minder focussen op het consumptiegedeelte, maar de focus van wat we belangrijk vinden verleggen naar gemeenschap, kunst, cultuur en natuur. Zelf probeer ik dat in mijn schrijfwerk te vertalen met wat ruimte voor lichtpuntjes en plezier, het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen na het lezen totaal ontmoedigd en depressief worden."

Wat is je lievelingsboek?

"Mijn favoriet is 'Gravity's Rainbow' van Thomas Pynchon. Het is eigenlijk hoe ik idealiter zelf zou schrijven. De eerste keer dat ik het boek las, wist ik niet wat me overkwam. Het springt van het ene naar het andere onderwerp en je leest uit veel verschillende perspectieven. De woordspelingen kunnen meerdere pagina's innemen omdat ze zo mooi ineenzitten."