Frieten, ze zijn het cement van ons bestaan. Maar waar gaat de student in Gent het best heen om een bakje van dit vette goud te verorberen? Vijf redacteurs offerden hun woensdagmiddag én hun cholesterol op om het voor eens en altijd te beslechten.
Om een zo eerlijk mogelijke competitie te houden en de resultaten te kunnen vergelijken, bestelden we overal hetzelfde: een klein pakje friet, ketchup, een kaaskroket en een frikandel speciaal.
Sympa - bij Sint-Jacobs
Wie ooit een nacht spendeerde op of rond de vlasmarkt, of wie na klokslag middernacht een frietje wilde steken, heeft al bij frituur Sympa in de rij gestaan. De frituur werpt onder een stralende zon of volle maan onmenselijk snel lekkernijen in de handen van iedereen die erom vraagt.
Betreurenswaardig genoeg was het kleine pakje dat we bestelden effectief heel klein. De extra laag frieten die je meestal op en rond het pakje verwacht, was afwezig. Wel aanwezig, te aanwezig, was het zout. De bijbestelde ketchup was aan een prijskaartje van een volle euro en vijf centiemen, net als het pakje friet, te duur.
Sympa beschikt over een indrukwekkend aanbod snacks, die allemaal, van bamischijven tot vegetarische bitterballen, klaarliggen in hun lange toonbank. Onze kaaskroket was goed, maar te duur, zeker voor de nederige grootte. De echte misdaad was hoe we onze frikandel speciaal kregen. Er werd ons namelijk niet gevraagd of we tomaten- dan curryketchup wilden. Onze vrije keuze werd volledig onderuitgehaald en we kregen de paternalistisch met curryketchup bekleedde frikandel speciaal op ons bord aangesmeerd. Hij was wel lekker.
Sympa is noch flashy, noch gezellig, maar dit wordt ook niet gepoogd. Het is een icoon van het Gentse nachtleven en een steunpilaar voor wie 's nachts onder de schaduw van de Sint-Jacobskerk vertoeft. Voor een ruim terras en betrouwbare service moet je bij Sint-Jacobs zijn.
Sfeer en gezelligheid: 6/10
Eten: 7/10
Frites Atelier
Om de fijnproevers onder ons lezerspubliek te plezieren, hielden we ook halt bij Frites Atelier, het geesteskind van Sergio Herman aan de Groentenmarkt. Meteen moesten we een schokkende vaststelling doen: de frikandel speciaal, hoeksteen van de Belgische frietcultuur, stond niet eens op de kaart. Omdat een redacteur opmerkte dat frikandellen vooral kippenvlees bevatten, kozen we voor de chicken chunks als vervanger.
We beseften al snel dat we niet het beoogde doelpubliek van de stek waren. Wij zijn arme studenten met slechte eetgewoonten terwijl Frites Atelier mikt op toeristen met een goedgevulde portemonnee. Voor een slordige 18,25 euro kregen we onze maaltijd, met zowel sterke als zwakke punten. De frietjes zagen er appetijtelijk uit, maar de redacteurs waren het er unaniem over eens dat ze verdacht veel naar oliebollen smaakten. Dat stond in scherp contrast met de kaaskroket, die overheerlijk was. De chicken chunks konden de leegte van de frikandel, driewerf helaas, niet opvullen.
Naast onze ketchup mochten we nog een sausje kiezen. Het werd de truffelmayonaise en een redactielid merkte op dat die op het broodje serrano in de Brug van een hoger niveau is. In de ketchup was trouwens een grote klodder mayonaise gemorst. We zijn het niet zeker, maar we menen dat dit in België strafbaar is.
Sfeer en gezelligheid: 4/10
Eten: 3/10
De Frietketel
Iedereen die al eens in de Papegaaistraat kwam, heeft de lange rijen waarschijnlijk al opgemerkt. De Frietketel is zo populair dat ze al vijf keer verkozen werd tot de beste frituur in Gent. Ze kon dus niet onderbreken in dit uiterst wetenschappelijk onderzoek.
Voor onze bestelling betaalden we een slordige tien euro. Je krijgt wel waar voor je geld: de portie frietjes is veruit de meest royale van de test. De kleine friet is zoals die moet zijn: genoeg om met vijf mensen van te eten. Sommigen waren fan van de relatief licht gebakken frietjes, anderen hadden ze liever iets gouder gezien.
Ook de frituursnacks zitten goed en het aanbod is uitgebreid, zowel vleeseters als veganisten komen hier aan hun trekken. De kaaskroket was exact wat die moet zijn en hier werd ons gevraagd of we curry of gewone ketchup wilden op onze frikandel speciaal. De ketchup was niet bijzonder, waarschijnlijk komt die gewoon van een niet nader genoemd merk.
Op het vlak van sfeer en gezelligheid doet de Frietketel het ook goed. Wanneer je de lange rijen overleefd hebt, kan je terecht in een zaaltje boven de frituur. Het eten kan je daar opwachten met een buzzer die je meekrijgt, misschien is dat lichtjes onpersoonlijk, maar het zorgt wel voor vreugde alom wanneer je bestelling klaar is. Dat je dan nog een paar napoleonbollen meekrijgt, is een fijne extra touch. Zo heb je toch het gevoel dat je wat vitamines binnen krijgt.
Sfeer en gezelligheid: 8/10
Eten: 9/10
De Gouden Saté
Bekend om de uitvinding van het julientje en haar locatie bij de Overpoort, is de Gouden Saté een frituur met bijna legendarische status. Met een rekening die onder de tien euro bleef, was dit ook de goedkoopste stop van onze frietkotentocht. Het eten zelf was zeker goed, maar niet buitengewoon. De frietjes smaakten lekker, de portie was niet groot, maar ook niet te klein. De kaaskroket voldeed algemeen aan de verwachtingen, hoewel hij iets krokanter mocht zijn. Ook hier werd zorgzaam gevraagd of er curry- of tomatenketchup op de frikandel speciaal moest. Er lagen net genoeg uitjes op en de smaak zat goed.
Het opvallendste verschil tussen de Gouden Saté en andere frituren was natuurlijk dat je hier geen zitplaatsen vindt. Wanneer het mooi weer is of tijdens het uitgaan vormt dat natuurlijk geen probleem, maar soms is het wel gezellig om binnen te kunnen zitten. We merkten ook op dat deze frituur de minst vette frietjes en snacks voorschotelde, wat toch wel verbazend is voor een eetgelegenheid in de uitgaansbuurt.
Sfeer en gezelligheid: 7,5/10
Eten: 8/10
Reacties
nostalgie
Reactie toevoegen