Nadat Collin vorig jaar afstudeerde als leerkracht geschiedenis, begaf hij zich vol goede moed in het werkveld. Al snel volgde de desillusie.
Begin dit schooljaar had hij zich nochtans gesteld in een deeltijdse opdracht van slechts tien procent. "Zo kan ik mij tenminste op het gemak inwerken in het onderwijs", relativeerde hij dit magere succes, "en ik heb nog steeds de tijd om elke maandagavond iets te gaan drinken met de Schamperredactie." Zijn lief, Lotte, reageerde minder enthousiast: "Allemaal goed en wel, maar hoe denkt meneer onze citytrip naar Madrid te bekostigen? Van zijn armtierig loonbriefje zal het niet komen!"
Maar zie, een wonder geschiedde. Collin kreeg recent een voltijdse opdracht aangeboden op een school in het Gentse. De rector feliciteerde de alumnus persoonlijk via X: "Een stichtend voorbeeld waar alle andere verbitterde ex-Blandino's zich aan kunnen optrekken." Zijn mama is dan weer verbaasd over de prestatie van haar zoon. "Het is altijd al nen trage geweest. Zijn leeftijdsgenootjes konden al hun eerste woordjes lezen en schrijven toen Collin pas zelfstandig op het potje ging. Dat hij nu zo snel werk heeft gevonden is dus echt wel straf."
En Lotte? Die heeft hem sinds twee weken niet meer gezien, aangezien hij nu verdrinkt in de administratieve beslommeringen en vakvergaderingen op zijn nieuwe school. "Het is ook nooit goed voor madam", aldus Collin.
Reactie toevoegen