Streek van de week

Een kennismaking met praeses Emy Snelders, vicepraeses Thijs Peeters en ontspaningsverantwoordelijke Nore Van Loon.

Wat zijn volgens jullie de clichés over de provincie Antwerpen?

Thijs: "Dat Antwerpenaren dikke nekken hebben."

En vinden jullie dat dat waar is?

Emy: "We hadden het daar gisteren toevallig nog over, dat mensen dat altijd over ons zeggen, maar dat dat niet echt het geval is. Dat wij zelf helemaal niet zo zijn."

Krijgen jullie dat vaak naar jullie hoofd gegooid?

Nore: "Dat we dikke nekken zouden hebben wel, ja. Dan kijken ze naar ons lint en doen al van ‘oh nee, Antwerpen’."

Emy: "Je krijgt meteen een stempel opgedrukt eigenlijk, nog voor ze je kennen. Ze doen zo van ‘bende dikke nekken, jullie willen niet met ons omgaan’, maar eigenlijk krijgen we niet eens de kans om te tonen dat we helemaal niet zo zijn."

Hoe is jullie band met de andere streekclubs van jullie provincie, Taxandria en de Dijlebrassers?

Emy: "Met de Dijlebrassers zitten we samen in de Antwerpse Gilde, dus die kennen we wel. Taxandria kennen we niet echt, maar het is ook niet dat er een soort concurrentiestrijd heerst. "

Nore: "Ze waren, dacht ik, wel van plan om eens iets samen te doen."

Emy: "Ja, met de Antwerpse Gilde. Dat is doorheen de jaren wat uitgestorven, maar ze zouden dat nu wel opnieuw willen doen."

De Antwerpse Gilde, dat zijn jullie en de Dijlebrassers?

Emy: "En de Brugse Universitaire Kring (B.U.K.), die zitten er bij om historische redenen."

Doen jullie soms themafeestjes in een Antwerps thema? Of andere Antwerpse concepten zoals cokefeestjes?

Emy: "Eigenlijk enkel onze streekbierenavond."

Wat maakt jullie dan als studentenvereniging uniek?

Emy: "Ik vind het wel heel mooi hoe wij vasthouden aan tradities. Zo vinden wij prosenioren erg belangrijk."

Nore: "Onze doop is ook heel anders dan bij anderen. Je moet niet afzien enzo."

Emy: "Dat is gewoon een leuke activiteit waarbij iedereen elkaar leert kennen."

Nore: "Ook tijdens de rest van het jaar is schacht zijn bij ons niet zoals bij andere clubs."

Emy: "Zo doen we geen schachtenverkoop, je mag gewoon zelf je meter en peter kiezen als schacht. Je gaat dan samen eens iets gaan drinken en zo’n dingen, in plaats van dat je hun afwas moet doen ofzo. Wat we ook doen dat eigen is aan onze club, is om de vijf jaar, als het lustrum is, een lustrumlied schrijven. Die worden dan op het einde van een clubavond altijd gezongen."

Nore: "Alle lustrumlieden, vanaf 1929."

"Wij lachen natuurlijk wel altijd met de boeren, wat wel iets typisch Antwerps is, denk ik"

Emy:  "Dit jaar is ook een lustrumjaar. We bestaan 90 jaar, wat ouder is dan het Seniorenkonvent. We zijn een van de oudste, en we zijn ook blijven bestaan tijdens de oorlog enzo, wat ook wel bijzonder is."

Zijn er streekclubs van andere provincies of streken waarmee jullie in de clinch liggen?

Emy: "Goh, in de clinch liggen... Wij lachen natuurlijk wel altijd met de boeren, wat iets typisch Antwerps is, denk ik."

Nore: "Dat zijn dan de West-Vlamingen die we bedoelen, voor de duidelijkheid." (lacht)

Emy: "Ahja (lacht), maar het is nu niet dat we daarmee in de clinch liggen."

Nore: "Ik weet zelfs niet of ze weten dat we met hen lachen."

Emy: "Zij zullen dat ook wel doen met ons zeker?"

Nore: "Maar het is zeker niet dat we er ruzie mee zoeken."

Emy: "Nee inderdaad, zeker niet. Met geen enkele club eigenlijk."