Edito

Schrikt zich een bult

Op het moment dat u dit leest hebben we hopelijk nog geen nieuwe rector. Niet dat we onze universiteit geen capabele roerganger toewensen, maar het zou zonde zijn om het spektakel nu al te zien ophouden. Eens de tweederdemeerderheid binnen is, zit onze redactie weer opgescheept met raden en beheerders en commissies. Nu kunnen we nog de wandelgangen van duistere genootschappen onderzoeken. En beste lezer, u kan zich niet inbeelden hoeveel vermaak het biedt om de codetaal te kunnen interpreteren achter de berichten die beide duo’s de wereld insturen. Ze vinden mekaar echt niet zo tof. Drama!

Vorige week vormde dit schimmenspel zich om in een voor de student veel concreter gevaar: leden van de Gentse Studentenraad lagen met een tablet in de hand op de loer om zijn of haar achteloze zelf tot een stem op Guido/Sarah of Rik/Mieke te forceren. Op mijn vraag of de betrokkenheid van de student bij de rectorenverkiezing ‘rampzalig’ of gewoon ‘slecht’ was, wist hun voorzitter mij te informeren dat het zich gelukkig tot ‘slecht’ beperkte. Sommige studenten hadden wel degelijk van de hele controverse rond de verkiezingen gehoord en hadden hun conclusies daaruit getrokken. We zijn zelfs niet te onbevreesd om te vermoeden dat enkelen zowaar de moeite hadden genomen om het programma en artikels van beide duo’s door te nemen. Vrouwe Democratie dankt hen.

Het merendeel bleek niet zo vertrouwd met de figuren Rik en Guido.

Het merendeel bleek evenwel niet zo vertrouwd met de figuren Rik en Guido. Aan deze onwetenden kon de Gentse Studentenraad een geplastificeerd blad papier aanbieden met daarop de voornaamste standpunten van beide duo’s. Dit bleek voldoende om de meeste studenten tot het uitbrengen van een stem te bewegen. Ik ben dan ook blij te kunnen vaststellen dat tijdens deze verkiezingen bij het merendeel van de stemmen (althans voor de 16% die studenten in de pap te brokken hebben) toch de inhoud doorslaggevend zal zijn geweest. De reputatie van de Gentse universiteit is gered.