200 jaar genialiteit

Ig Nobel

Elk jaar wordt de Ig Nobelprijs uitgereikt aan uitvindingen die net niet geniaal genoeg zijn om de echte Nobelprijs in de wacht te slepen, maar als het onderzoek de lachspieren bij de jury van de Ig Nobelprijs weet te raken, maakt het onderzoek alsnog de kans om de parodie op de Nobelprijs in de wacht te slepen. In september sleepten Evelyne Debey en Maarten De Schryver, beide onderzoekers aan UGent de Ig Nobelprijs voor psychologie in de wacht. Debey en De Schrijver onderzochten samen met collega's uit het buitenland hoe goed leugenaars leugens kunnen vertellen. Hiervoor vroeg men leugenaars om te liegen in functie van het onderzoek. In het onderzoek vroeg men hen ook om bij te houden hoe vaak zij leugens vertelden. Zouden de proefpersonen deze laatste vraag eerlijk beantwoord hebben? De juryleden van de Ig Nobelprijs vonden het fenomenaal dat de onderzoekers aan duizenden leugenaars gevraagd hebben hoe vaak ze liegen om vervolgens die antwoorden zelf te geloven.

Wispelturige meridiaanlijn

Adolphe Quetelet, één van de eerste alumni van de Gentse Rijksuniversiteit, werd in 1836 aangesteld om een uniforme tijdrekening voor België te organiseren. Hiervoor werd in het statige peristylium van de Aula, het paleis van de universiteit, een meridiaanlijn en een klein observatorium uitgerust met een meridiaankijker aangebracht. Deze laten toe om de lokale zonnetijd nauwkeurig te bepalen en aan de hand van vergelijkingstabellen kon deze omgezet worden naar de nationale tijd. Amper twee jaar later, in 1838, werd de tijd al aan de hand van de klokken die op de trein aanwezig waren verspreid. De opkomst van de telegraaf maakte het zelfs mogelijk om de tijd rechtstreeks vanuit Brussel door te seinen. De meridiaankijker werd overbodig. In 1960 maakte men het oculus in de koepel dicht en had de meridiaanlijn geen functie meer tot men in 1998 nostalgisch werd en de opening weer vrij maakte en de meridiaanlijn herstelde. Op heldere dagen kun je vandaag nog steeds tot op tien seconden nauwkeurig het middaguur aflezen op de vloer van de Aula.

Faaltoren

Grote kans dat je deze toren nog niet gespot hebt. De UGent heeft namelijk haar best gedaan om hem goed te verstoppen. In 1934 werden de plannen voor het grote Technicumcomplex ingediend en goedgekeurd. Het zouden heuse technische laboratoria moeten worden. De kers op de taart zou een grote verticale windtunnel moeten worden, maar die is er nooit gekomen. Het Labo voor Aërodynamica zou moeten dienen om stromingen van lucht en andere gassen in functie van de vliegtuigbouw te bestuderen. Maar, zoals gezegd werden de plannen niet gerealiseerd. Toch staat er achter het hydraulicagebouw een toren. Over deze toren zwijgen de archieven in alle talen. Een torenwatcher wist ons te vertellen dat er nooit iemand in die toren komt en dat hij al jaren leegstaat, er zou enkel een trapkast in staan. Wat deze leegstaande grap gekost heeft, en onze universiteit nog steeds kost, is evenmin terug te vinden.