"De passie voor ICT wil ik graag verder verspreiden"

Valerie Taerwe is nog maar 29 jaar oud en toch is ze al manager bij C-Quilibrium, senior consultant bij AE (een ICT-consultancy bureau) en oprichter en lid van de raad van G-Flux (bedrijf in mobiele applicaties). Dat laatste richtte ze met vrienden tijdens haar studies Computer Science Engineering aan de Universiteit Gent al op, waardoor ze ook een van de eerste officiële studentondernemers was, en daarnaast bouwde ze ook mee aan de basis van Ceneka. Als je existentiële twijfels voelt over je eigen cv bij deze samenvatting, vrees niet, we hebben ze allemaal. Hoe doet ze dat toch?

Young ICT Lady of the Year 2017

Hoe doe je het toch allemaal, Valerie?

Eerst en vooral lijkt het allemaal veel, maar valt het mee. Ik ben na mijn uren nog actief in de adviesraad van G-Flux, maar dat vraagt niet heel veel tijd. Ik wil dat ook nog zien verder groeien, maar dat is niet iets waar ik nog superhard mee bezig ben. Ik ben wel heel actief bij AE, waar ik ben beginnen werken na mijn afstuderen. Ik ben gestart als consultant heb in het begin gedurende twee jaar  klassieke consultancy gedaan. Daarna werd C-Quilibrium mijn klant. Dat is een specialleke, want dat is een van de zusterbedrijfjes in de groep van AE. Ik ben daar zodanig mee vergroeid geraakt dat ik daar nu zelf een managementfunctie heb. Dus zo combineer ik dat. Ik zeg niet dat het niet druk is, maar die verwevenheid maakt het makkelijker om te combineren.

"Ze zeggen dat de studentijd de schoonste tijd van uw leven is, maar toen ik ben beginnen werken heb ik een schonere tijd gehad."

Je bent Datanews’ Young ICT Lady of the Year, proficiat. Dit was je tweede nominatie voor de titel, de eerste winst. Ben je tevreden?

Ja, heel. Ik heb ook het gevoel dat ik gewoon het stereotiep van een Young ICT Lady ben: ik doe mijn job enorm graag en ben er heel gelukkig in. Mensen zeggen soms dat uw studententijd de schoonste tijd van uw leven is, maar ik moet zeggen dat ik vanaf het moment dat ik ben beginnen werken al een schonere tijd heb gehad. Die passie wil ik graag verder verspreiden en dat kan met zo’n titel. Er is ook heel wat nood aan, procentueel gezien ligt het aantal vrouwen aan de UGent die computerwetenschappen studeren nog steeds lager dan 10%.

Wat zijn de verschillende vereisten voor de titel?

Ze kijken naar de leeftijdsgroep - je moet jonger zijn dan 35 - en je moet een remarkable track record hebben, een goede cv eigenlijk. Dan zijn er nog een aantal criteria die erbij komen, zoals de maat waarmee je je inzet, wil je je inzetten als rolmodel het komende jaar etc. Uiteraard moet je ook een vrouw zijn. Voor mannen bestaat de prijs niet, maar aangezien geen enkele vrouw genomineerd was voor CEO of the Year, zou ik zeggen dat dat de mannelijke tegenhanger is.

"Aangezien er geen enkele vrouw genomineerd was voor CEO of the Year, zou ik zeggen dat dat de mannelijke tegenhanger van de prijs is."

Wanted: women. Liefst levend.

Datanews publiceert vaak dat er een heftig tekort is aan vrouwen in de sector. Heb je enig idee hoe dat komt of hoe we dat zouden kunnen oplossen?

Ja, en dat terwijl ze verwachten dat er meer dan 10.000 IT-jobs niet ingevuld zullen geraken in de komende jaren. Dus dat wilt zeggen dat je met een enorm tekort zit in de sector - een sector waarvan iedereen overtuigd is dat het zo’n impact heeft, dat letterlijk al onze jobs ermee gaan te maken hebben - en toch wordt er een ganse populatie niet aangesproken. Als dat gebeurt, zit er echt iets mis. Ik denk dat het probleem ligt bij het feit dat mensen nog steeds in stereotiepen nadenken als het gaat over STEM. Een van de dingen dat mij het meeste verbaasde, is dat ongeveer 20% van de oorspronkelijk geïnteresseerde meisjes interesse in IT verliezen rond de leeftijd van 15-16 jaar. Dat is gigantisch veel. Dus nu wordt erop gelet om in te zetten op die leeftijdscategorie om acties te voeren. Ook het gebrek aan rolmodellen wordt veel als oorzaak aangegeven. Ik denk ook wel dat dat een stukje klopt. Als we collectief aan ingenieurs of IT’ers denken, dan krijgen we nog steeds het beeld van de mannelijke nerd. Maar als ik kijk naar mij en mijn collega’s zitten daar geen echte nerds tussen die hele dagen achter hun pc opgesloten zitten. De stereotiep lijkt bij de mensen veel dieper te zitten dan bij andere jobs, terwijl IT zo breed is en moeilijk te definiëren is omdat er zoveel in te doen valt.

Vind je jouw titel en prijs bijdragen tot een oplossing voor dat probleem?

Dat draagt er zeker toe bij. Ik wilde daarvoor al iets doen aan dat inzicht, maar op je eentje… Datanews, degene die de titel uitreikt, is hét ICT vakblad waar iedereen naar refereert. Als zij een titel uitreiken, heb je onmiddellijk een grotere impact. Ik voel dat ik inderdaad nu meer opportuniteiten krijg om deze boodschap uit te dragen.

"Als we denken aan ingenieurs of IT'ers krijgen we nog steeds het beeld van de mannelijke nerd."

Er wordt vaak gesteld dat er een diepgaand seksisme aanwezig is in STEM-velden. Klachten uit Silicon Valley blijven het nieuws halen en versterken dit idee. Cijfers uit België zijn minder bekend. Heb je zelf het idee dat dit ook geldt voor onze streken?

Ik vind dat zeer moeilijk omdat ik dit zelf eigenlijk bijna niet ervaren heb, buiten hier en daar wat mopkes. Ik moet daar ook de UGent een stuk voor dankbaar zijn, want zelfs toen ik daar studeerde, heeft niemand mij vreemd bekeken voor mijn keuze. Ook bij AE heerst een zeer open en transparante cultuur, waarbij ik nooit tegen het glazen plafond aangelopen ben. Ik ben wel al een paar keer op een netwerksessie voor vrouwen geweest waar je wel van die horrorverhalen hoort en denkt “Allez, dit is 2017, dit kan niet”. Als advies zou ik geven dat je als vrouw best let op wat de ervaringen zijn in het bedrijf waarbij je solliciteert. Grijp je niet vast aan de eerste de beste job. En als je het toch meemaakt, trek als vrouw je conclusies en ga daar weg. Want als je dat laat gebeuren, zeg je eigenlijk dat het ok is. De beste manier om dat bedrijf dan pijn te doen is gewoon zeggen dat het goed is geweest en de deur dicht trekken.”

Quotaquotes

Hoe sta je tegenover quota om meer vrouwen in de sector en het management te krijgen?

Ik weet dat quota een gevoelig onderwerp is. Ik heb enkele van mijn oude proffen gesproken die mij altijd gesteund hebben en mij appreciëren, en toch negatief zijn over quota. Meestal omdat er een beperkt aantal vrouwen zijn die geschikt zijn voor die posities en zij worden dan overbevraagd waardoor ze al hun engagementen niet meer kunnen combineren. Er zijn zeker een aantal negatieve effecten van quota. Maar als je aan de andere kant niet doet en je er op gaat vertrouwen dat het allemaal goed zal komen, gaat het veel te traag vooruit. Je moet sterkere maatregelen nemen. Studies over het oplossen van de kloof tussen vrouwen en mannen in leidinggevende functies bewijzen dat quota werken, hoewel niemand er op het moment zelf gelukkig mee is. Zowel mannen niet, als vrouwen die zich soms niet oprecht verkozen voelen. Maar het tijdelijk invoeren van quota betekent een versnelling in gelijkheid.

"Het tijdelijk invoeren van quota betekent een versnelling in gelijkheid."

Zie je quota als een overgangsmechanisme naar een meer gedifferentieerde werkomgeving?

Ja, exact.

Stockholmsyndroompjes

Bereidt Universiteit Gent studenten genoeg voor op de bedrijfsvloer?

Als je studeert, krijg je een zeer brede vorming, maar weet je niet zo goed hoe je uiteindelijke job eruit gaat zien. Op café hebben we daarom Ceneka bedacht met een paar vrienden. Dit  heeft er voor gezorgd dat ik al met een half been in het bedrijfsleven stond. Maar zelfs dat is nog maar een klein initiatief. Ik heb ook veel geleerd uit mijn stage. Dus uiteindelijk was ik persoonlijk goed voorbereid. Maar het feit dat veel consultancybedrijven opleidingsacademy’s organiseren, toont wel aan dat er nog veel vooruitgang geboekt kan worden en dat er nog blinde vlekken zijn in een opleiding. Daarom zit ik nu in de adviesraad van mijn opleiding. Ik geef er feedback over hoe het veld en onze klanten evolueren en de manier waarop we dat kunnen terugkoppelen naar de opleiding.

Is het voldoende mogelijk de studies te combineren met ondernemen?

Ondernemen is sowieso moeilijk te combineren, maar het doen in je studentenjaren gaat makkelijker. Als je werkt is het moeilijker, want als je je job graag doet, heb je geen tijd om ondernemen erbij te nemen. Je dient daar keuzes in te maken, én, én, én - dat is geen goed idee. Zoals mijn prof ook vaak zei: “Studenten hebben niets te verliezen: geen loon, geen huur te betalen en veel te spenderen vrije tijd.” Ik was toen altijd een beetje kwaad toen hij dat zei, ik vond studeren ook geen walk in the park. Toch is het anders eenmaal wanneer je werkt. Ik ben blij dat ik dat in mijn studententijd gedaan heb. Het is goed dat het gestimuleerd wordt, er is nood aan meer ondernemerschap. Mijn raad is om het gewoon te doen.

Just do it, don’t let your dreams be dreams. Het heeft Valerie dan ook ver gebracht. Alleszins ver genoeg om in Schamper te komen en wiens droom is dat nu niet, toch?