Breaking Bomb

First things first, wat stelt dat nu voor, een ‘bom’? Een explosie of ontploffing wordt gekenmerkt door een plotselinge volumetoename van een hoeveelheid materie en het abrupt vrijkomen van energie. Dat gaat gewoonlijk gepaard met de vorming van gassen op hoge temperaturen. Deze explosie veroorzaakt schokgolven in het medium waarin hij optreedt en kan potentieel grote schade veroorzaken. Explosies worden als deflagraties, explosieve verbrandingen van een stof, gecategoriseerd als de schokgolven subsonisch zijn of lager dan de snelheid waarmee geluid zich voortplant. Als deze schokgolven supersonisch zijn spreken we dan weer over detonaties. Bij de bekendste chemische explosieven vindt veelal een snelle en heftige oxidatiereactie plaats. Hierbij geeft een stof elektronen af aan een andere stof.  Bij deze reactie zal een van deze stoffen een grote hoeveelheid gas produceren die zich naar buiten wurmt. En voilà, iemand is een oog kwijt! Daarom probeerden wij het voor u uit in enkele volledig verantwoorde experimentjes met al dan niet ontvlambaar materiaal, the soft edition.

Experiment 1: luciferdoosjes

Dit is veruit de snelste en minst ambitieuze ontploffingsmethode die we uitprobeerden. Neem een luciferdoosje en knip het strijkvlak uit de zijkant. Snij dit strijkvlak in stukken zodat het bovenaan in het doosje past. Om ervoor te zorgen dat het stripje op dezelfde plaats blijft, gebruik je best wat plakband. Zorg er nu voor dat alle lucifers met het kopje op het strijkvlak liggen. Hierna kom je al aan de laatste stap: het doosje intapen met plakband. Het is belangrijk dat het doosje volledig en goed dichtgeplakt is langs alle zijden, bij voorkeur quasi luchtdicht. Laat het nu ontploffen door het hard tegen de muur te gooien of erop te slaan met een stuk hout of een hamer, liefst met behoud van alle ledematen. Door deze beweging zullen alle lucifers tegelijk ontsteken en de gassen van de vlam, die niet kunnen ontsnappen, zullen een kleine ontploffing veroorzaken. Duct tape geeft de luidste ontploffing, door zijn betere afdichtingseigenschappen en schilderstape geeft meer spectaculaire vlammen door zijn meer papierachtige structuur. Onze testobjecten ten slotte, enigszins beroerd door de kleine schokgolf, leken echter weinig geschaad door de beperkte warmteontwikkeling. Dat is dan weer een troost voor uw kroost, dat hun Playmobil-figuurtjes mening bomexperiment zullen overleven.

"Duct tape geeft de luidste ontploffing, maar schilderstape veroorzaakt meer spectaculaire vlammen"

Experiment 2: azijn en bakpoeder

Een kleine bom maken uit huishoudmaterialen is a piece of cake. Cake met azijn. Men neme een plastic flesje, dat men voor ongeveer de helft vult met azijn. Vervolgens strooi je enkele zakjes bakpoeder in het flesje en schud je het flesje gedurende twee minuten. Nu zou het helemaal hard en opgeblazen moeten zijn. Als je je bom nu een tiental meter de lucht in gooit op een hard oppervlak, zal er een teleurstellende ontploffing ontstaan. Of zo was het toch bij ons. Het basische bakpoeder reageert met het zure keukenazijn en daarbij ontstaat een gas, koolstofdioxide. De koolstofdioxide heeft meer ruimte nodig dan het bakpoeder en het azijn, waardoor de druk in het flesje toeneemt. Als het flesje dan uit elkaar springt, krijgen we een kleine ontploffing. Deze teleurstellende explosie bestond dan ook vooral uit een afgeschoten dopje. We hebben empirisch ondervonden dat bommen gemaakt uit keukenbenodigdheden redelijk lame zijn. Waarmee we niet willen gezegd hebben dat het experiment een ontgoocheling was. Maar het was wel degelijk een ontgoocheling. De bom lijkt trouwens ook wel een kinderklassieker, aangezien het internet gevuld is met twaalfjarigen die graag hun chemische skills tentoonspreiden. Leuk voor op familiefeestjes!

"Bommen gemaakt uit keukenbenodigdheden zijn lame"

Experiment 3: Croftybom

Nog eentje waar een zichzelf respecterende terrorist zich nooit mee bezig zou houden. Deze bom is dan ook vernoemd naar een merk van ontstopper. En iedereen weet dat terroristen zich meer bezighouden met verstoppen dan met ontstoppen. In een flesje giet je voor de helft water, waar je vervolgens kleine bolletjes aluminiumfolie bij doet. Vervolgens giet je er ontstoppingsmiddel bij, draai je de dop op het flesje en zoek je veiliger oorden op zonder enige van de testobjecten omver te lopen. In deze ontstopper zit namelijk natriumhydroxide. Wanneer dit oplost in water komt er veel warmte vrij en vormt het een sterke base. Dit alles corrodeert het aluminium (als onedel metaal) onder ontwikkeling van warmte en waterstofgas. Als de fles hermetisch afgesloten wordt zal deze uiteindelijk exploderen als de druk hoog genoeg wordt. De ontploffing vreet zich een weg door de zijkanten van de bovenste helft van het flesje. Dit alles gaat vergezeld van een vrij impressionante en enigszins bevredigende knal. Opvliegende vogels en verschrikte wandelaars gegarandeerd. Enige voorzichtigheid is echter geboden, aangezien natriumhydroxide een vrij corrosieve stof is. Dit goedje kan dan ook tot erg branderige en onaangename gevoelens leiden. En dan spreken we niet over temptation-jeuk in de schaamstreek. Het leek ons dan ook aangewezen om een hippe duik-veiligheidsbril en dito rubberen handschoenen aan te trekken. We hebben empirisch ondervonden dat dat niet echt nodig was. En ook dat Schamperleden niet echt dapper zijn.

"Opvliegende vogels en verschrikte wandelaars gegarandeerd"