Heb jij ook last van knagend schuldgevoel bij de zoveelste McDonalds-binge? Hunker jij, grote dierenvriend die je bent, ook zo naar die bloedende hamburgers? Cry no more, deze veganistische burger vermorzelt jouw bloeddorst.
Proloog: Trudie in crisis
Op een dag slaat modale Trudie de krant open. Ze leest er een artikel over de milieu-impact van vleesproductie. Diep onder de indruk besluit ze stante pede vegetarisch te worden. Het viel haar zwaar, want modale Trudie was gewend aan vlees. Een lekkere steak bij de appelmoes van ons grootma, een koteletje dat diezelfde grootma haar altijd op één of andere manier door de strot probeerde te rammen. En natuurlijk de party snacks, die enkel gevreten werden nadat alcohol zijn verzachtende effect op haar principes had gehad.
Ecologische Trudie had alternatieven nodig, de voor de hand liggende: vegetarische burgers. Drie maanden hield ze het dapper vol, maar uiteindelijk hadden burgers hetzelfde effect op haar als de koteletten van ons grootma. Wanhopig zocht ecologische Trudie een balans tussen haar principes en haar goesting tot ze die op een mooie lentedag vond: de Impossible Burger! Eindelijk kon ecologische Trudie haar hang naar bloed stillen in deze vleesloze hamburger waarin het slachten nog zijn sappige sporen naliet. Terwijl ze vergenoegd haar tanden in de guilty pleasure-less hamburger zette, bedacht ze zich: "Chance dat ik mezelf nooit veganist heb genoemd. Dan zou dit tegen mijn principes in zijn. Toch?"
"Chance dat ik mezelf nooit veganist heb genoemd."
Het is gene gemakkelijken
De vleesloze vleeshype is weer springlevend. Toen in 2013 de hele wereld (lees: de groentjes) zich naar de BBC richtte omdat die een degustatie van de eerste laboburger uitzond, heerste er een algemene teleurstelling. De laboburger, waar al twee jaar commotie over was, bleek een overpriced (ongeveer 2000 pond per stuk), smakeloos stuk vlees te zijn. Niks te vegetarisch, deze burger werd gecultiveerd uit dierlijke stamcellen van een koe. De veganisten en vegetariërs waren niet onder indruk en zo viel ook de enige doelgroep van de ecologische laboburger weg. Want dat was ze wel: ecologisch.
Maar dat minder vlees eten a good thing to do is, dat weten we ondertussen wel. Verschillende initiatieven, waaronder Dagen zonder Vlees, propageren het verminderen van vleesconsumptie en dus bleef de zoektocht naar vleesloos vlees doorgaan. Met deze keer als opzet: geen dierlijke stamcellen, volledig plantaardig.
Ook Dracula vegetarisch
Impossible, een kleine start-up gevestigd in Silicon Valley, vond het antwoord op zowel 'waardoor smaakt vlees naar vlees?' als op 'hoe repliceren we die smaak zonder snoezige, witte konijnnekjes te breken?'.
Blijkbaar zorgt de heemgroep, het deeltje in de hemoglobine dat zorgt voor de binding met zuurstof, voor de umamismaak die zo typerend is voor vlees.
Vervolgens bogen de wetenschappers zich over een waarlijk ketters idee: hoe maak je in godsnaam bloed van planten?
Klaarblijkelijk moeten wij, trotse Belgen die we zijn, daar alles van weten. Een fermentatieproces, dat bijzonder veel weg heeft van de typische Belgische wijze waarop wij onze bieren produceren, bleek de verlosser te zijn.
En zo geschiedde de vereniging tussen de bierdrinker en de veganist.
Om de burger zelf eens te kunnen proeven, moet je desondanks onze nationale bijdrage de Atlantische Ocean oversteken. Ecologische burgers proeven na een vlucht van 7 uur, heerlijk!
Reactie toevoegen