Fotografen vieren Filip Claus

Fotoproject Claus60

Fotograaf Filip Claus wordt zestig. Omdat kaarsjes en een overzichtstentoonstelling nogal saai zijn, koos hij voor een origineel verjaardagscadeau. Wie de komende maand door Gent struint, stelt maar beter de ogen op scherp.

Filip Claus

Claus deelt zijn moment de gloire met eenendertig andere bekende en minder bekende Gentse fotografen. Zij mochten grasduinen in zijn oeuvre, en kozen vervolgens een eigen foto die in dialoog gaat met Claus’ werk. Sinds donderdag zijn de duo’s te bewonderen in het Gentse straatbeeld. Het oorspronkelijke idee om er een guerrillaproject van te maken en kris kras in Gent foto’s te plakken ging helaas niet door. Niet alleen balorige jongeren krijgen gasboetes, ook voor gerenommeerde fotografen ligt de lange arm der wet op de loer. Braaf toestemming vragen bleek helaas ook geen sinecure. De UGent, de hogescholen, het bisdom en Historische Huizen zeiden allemaal ‘njet’, uit vrees dat hun geliefde muren een week later helemaal vol zouden hangen met niet-aangevraagd papieren plaksel. Alsof het onderscheid tussen reclame voor een fuif en een kunstproject niet helemaal duidelijk is. Claus spreekt consequent over een ‘collectief project’ en niet over een ‘tentoonstelling’, waarschijnlijk een gevolg van zijn aimabele bescheidenheid.

Lees verder onder de foto

Filip Claus

Meer dan spiegelbeelden

Nochtans kwamen de ‘oh’s’ en ‘ah’s’ niet uit de lucht gevallen, bij de meute bewonderaars die Claus vrijdagavond rondleidde. De samenwerking tussen Claus en de andere fotografen leverde een reeks interessante koppeltjes op. Uiteraard zijn de beelden van Bieke De Poorter, Dirk Braeckman, Titus Simoens, Michiel Hendryckx en co op zich al indrukwekkend, maar uit de interactie vloeit telkens een extra betekenislaag voort. Verwacht geen simpele copy-paste, de link tussen de foto’s is subtiel en situeert zich meestal op visueel niveau: een kleur, een lijn of een sfeer. Perfect om je verbeelding de vrije loop te laten gaan. Een heel scala aan onderwerpen passeert de revue: van schrijnende armoede over zachte vrouwenfiguren tot de absurditeit van Vlaanderen. Claus legde zijn compagnons dan ook geen restricties op en greep niet in bij de keuze. Al waren er hier en daar wel wat discussies. De keuze van Jimmy Kets om een foto van Robbe De Hert naast een dode koe te hangen (te zien in de Sint-Niklaasstraat) is op z’n zachtst gezegd niet alledaags te noemen. Maar goed, zo kennen we het enfant terrible van de fotografiescene natuurlijk. Claus: “Iedereen deed zijn ding. Het zijn niet altijd de sterkste foto’s die ze uit hun archief gekozen hebben, maar de foto’s die in hun ogen het meest in gesprek gaan met die van mij.”  Elke fotograaf is herkenbaar aan zijn of haar signature style. Volgens Claus is dat het verschil de massa amateurfotografen: “De betere zijn herkenbaar door de foto’s zelf. Je kunt direct herkennen “Dat is Bieke De Poorter”, je kunt van Titus zeggen “dat is een Titus”, van mij “dat is een Claus”. Dat is voor mij de kracht erachter. Ik ga niet zeggen dat er onder de amateurs geen goede fotografen zijn, maar daar zit het verschil.”

Talent uit Gent

Claus hoopt met het collectief nog verdere projecten uit te werken. Want dat Gent uitpuilt van het talent, bewijst dit project ten overvloede. Het is dan ook een doorn in het oog van vele fotografen dat er geen fotogallerij is of een archiefplaats voor negatieven. Claus: “Ik hoop dat ze bij Stad Gent eens zullen nadenken om deze sterkte uit te spelen. Maar liefst twee Magnumfotografen komen uit Gent, dat kan tellen. Het bewijst ook hoe sterk Vlamingen het beeld liefkozen. We zijn heel sterk in animatietekenen, film, schilderkunst, striptekenaars enzovoort. Nu is alles wat met fotografie te maken heeft in handen van de Sint-Pietersabdij, maar dat is onvoldoende en te weinig gespecialiseerd.”

Misschien een ideetje voor zijn volgende verjaardag? Wanneer we -- vriendelijk als we zijn -- een ballonnetje oplaten bij de schepen van Cultuur Annelies Storms, blijft het verdacht stil. Het enthousiasme blijft steken bij: “Maar we hebben één instelling die met foto’s bezig is, de Sint-Pietersabdij…” Zelf ziet ze meer heil in private initiatieven.

Van het scherm naar de muur

Wie niet zoals ons Filip Claus zelve meekrijgt voor een toelichting bij de werken, kan maar beter een smartphone op zak hebben. Rond de foto’s is er immers niet meteen een woordje uitleg te bespeuren, die vind je via een QR-code op de site van het project. Wel jammer voor de mensen die nog met een antieke baksteen op zak rondlopen. Mocht je trouwens uitgekeken zijn op de mainstream posters op je kot: wie wil kan op Paasdag ’s avonds zijn of haar favoriete foto van de muur prutsen en meenemen. En sowieso zijn de kunstwerken een verademing tussen de stroom narcistische Instagramfoto’s.

 

Het volledige parcours en een overzicht van de deelnemende fotografen zijn te vinden op: www.claus60.be.

0
Gemiddeld: 1 (1 stem)

Reacties

Bericht: 
Jullie bedoelen waarschijnlijk "waren niet van de lucht" (= er waren er veel) i.p.v. "kwamen niet uit de lucht gevallen" (= waren niet verrast, of waren er niet). :-)

Reactie toevoegen