Ge zijt vree tof, voor nen ‘Ollander

Eline

Elke keer is het weer zover. Je zou denken dat het went na ruim vier jaar in Gent studeren en toch blijft het steken, die Hollander-opmerkingen. Nee, hier geen easily offended millenial: ik kan tegen een grapje. Sterker nog, ik ben vaak degene die de Nederlandsheid belachelijk maakt. Om de lachers op de hand te krijgen, ma bajaat, maar ook omdat er nou eenmaal veel te lachen valt: onze obsessie met fietsen, dat gekke accent met die ‘G’, woorden als ‘vet leuk’, ‘pinnen’ en ‘tosti’, de voorliefde voor schelden met ziektes. Spraakverwarringen resulteren in grappige situaties: toen ik voor het eerst in de Brug om patatjes vroeg, was ik teleurgesteld dat ik gekookte aardappelen kreeg, in plaats van frietjes. Ook keek ik raar op toen iemand mij complimenteerde over mijn ‘schone botten’, wist ik veel dat hij ‘mooie laarzen’ bedoelde. En ‘’ik heb gepoept in mijn tent’’ heeft in Nederland ook een andere betekenis.

Maar elke keer loop ik ook tegen een muur van Hollander-haat aan: als Hollander ben je een beetje kut, totdat het tegendeel bewezen is. Waarom vaak die opmerkingen met venijnige ondertoon? In het begin zijn ze grappig, na een tijd gaan ze vervelen. Het zal voor andere Nederlandse studenten in Gent vast bekend klinken. Ik betrap mezelf daarom op vlagen van  bitterheid.  Dat is niet eerlijk voor mijn Vlaemsche Vrinden: al mijn vrienden in Gent zijn Vlamingen, om wie ik veel geef, en die allemaal een plekje in mijn hart hebben verworven. Zelfs een Vlaams lief included!

"Jullie zijn beleefd, gesloten en stil. Wij zijn lomp, direct en luid"

De hoofdreden dat jullie ons zo irritant vinden, is waarschijnlijk onze luidruchtigheid. We hebben over alles een mening, die direct verteld moet worden. Dat komt invasief over, soms zou je zo’n luidruchtige Hollander het liefst een djoef van de week geven. Maar het onbegrip is er ook van onze kant: wij kijken naar jullie op een paternalistische manier en zien Vlamingen vaak als die schattige dommeriken met dat lieve accent. België is voor Nederlanders niet zo vanzelfsprekend. Jullie hebben zes regeringen, wij maar een. Jullie hebben drie officiële talen (haha, Oostkantons), wij maar een. Jullie zijn massaal lid van jeugdbewegingen, bij ons is dat voor nerds. Woorden als blaffetuur, klutters en remork zijn ons onbekend. Jullie zijn beleefd, gesloten en stil. Wij zijn lomp, direct en luid.

Maar zou het niet fijn zijn als we wat meer openstaan voor elkaar? We zouden elkaar zoveel leren: Vlamingen kunnen meer open en direct zijn, Nederlanders daarentegen kunnen beleefder zijn en meer aandacht besteden aan eten in plaats van kroketten uit de muur halen. Qua trotsheid valt er ook wat te leren: Nederlanders zijn té trots op hun kleine landje, de meeste Belgen weten niet eens wanneer hun Koningsdag is.

Clichés bestaan omdat ze meestal kloppen. Ikzelf ben een slecht voorbeeld: ik haat kaas, ik ben klein en niet blond, mijn ouders hebben geen caravan en ik heb wél een goede muzieksmaak. Alles wat ik zeg, gaat met mijn Randstadaccent, dat wel. Maar moeten we die vooroordelen in de weg laten staan van elkaar beter te leren kennen? Het is zonde om een muur op te werpen voor alles wat anders is. Het is toch veel leuker als we lekker gezellig doen? Willen we dat afspreken? De meeste Hollanders bedoelen het goed hoor, geef die gekkies een kans, het zijn ook maar mensen. Je zal zien dat sommigen best leuk zijn. Voor een Hollander.  

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reacties

Bericht: 
Dat heb je schoon vertelt en ja wij Hollanders komen vaak stuurs, lomp en brutaal (te zelfverzekerd!) over. Onlangs in Gent de vriendelijkheid weer mogen meemaken en genoten van de stad en eigenlijk niets gemerkt van wat je hierboven schrijft, maar wij wonen er niet en dat is toch anders. Vriendelijkheid, betrokkenheid en open zijn en staan voor elkaar begint bij elkaar waarderen en luisteren helpt daarbij...Veel plezier als ollander tussen de Vlamingen.....

Bericht: 
Goede blog! Kwam 'm tegen in mijn Facebook tijdlijn. Hee herkenbaar voor een Hollander met veel Vlaamse vrienden

Bericht: 
Klopt over het algemeen wel.Vlamingen zijn erg gesloten> Laten zelden het achterste van hun tong zien. Heb in mijn beroep toch wel best veel vrienden gemaakt.

Bericht: 
Een zoon van mij werkt met plezier in Vlaanderen. Heeft een vriendin uit een voorstad van Brussel. Woont samen met die Vlaams sprekende vriendin in een voorstadje van Gent. Niks mis mee. Zelf heb ik les gehad in Antwerpen en Utrecht van Vlaamse docenten. Dat was plesant. Relaxte mensen. Nee, ik mag graag in Vlaanderen komen o.a. om te fietsen. Een croque monseur te eten en een pintje te drinken.

Reactie toevoegen