Think Twice is razend populair onder studenten. De winkelketen surft mee op de trend van slow fashion, vintage en hergebruik van materialen. Voor de duidelijkheid: daar ben ik helemaal niet tegen. Toch ben ik geen fan van Think Twice.
Tweedehandswinkels zijn lange tijd een manier geweest voor kansarmen om zich toch deftige kleren voor zichzelf en hun gezin te kunnen veroorloven. Voor enkele euro's scoorde je al een hemd en een winterjas. Bij Think Twice moet je echter niet zijn voor betaalbare fashion. Ondanks haar toffe imago, is het in de feite ook maar wat het is: de dochteronderneming van een Litouwse multinational. Tegen woekerprijzen verkopen ze kleren die ze aan lage prijzen inkochten of gedoneerd kregen. De stukken die ze inzamelen, gaan bovendien eerst naar het sorteercentrum in Litouwen, waar ze geselecteerd worden voor ze naar België komen.
Voor ethiek en duurzaamheid moet je ergens anders zijn. Bij de Kringwinkel bijvoorbeeld. Alleen jammer dat conceptstores zoals Think Twice de concurrentie aangaan met die nobele initiatieven.
Kringwinkels hebben een dubbele doelstelling. Ten eerste geven ze kansarme gezinnen de kans om voor een zachte prijs bruikbare spullen en kleren aan te schaffen. Ten tweede bieden ze werkgelegenheid aan mensen die moeilijk een plaats vinden op de reguliere arbeidsmarkt. De opbrengsten vloeien rechtstreeks terug naar de organisatie, haar werknemers en de maatschappij. Dat maakt van Kringwinkels een sociaal project.
"Ligt de populariteit van tweedehands niet in hetzelfde bedje ziek als het sterk bekritiseerde (en uiteindelijk afgevoerde) tv-programma 'Astrid en Natalia: back to reality'?"
Hoogopgeleide jonge stedelingen op zoek naar een lifestyle zetten druk op dit model. Hippe tweedehandswinkels trekken een publiek aan dat niet om financiële redenen 'afdankertjes' shopt. Het is voor die mensen veeleer meesurfen op een trend. Een pessimist kan het zelfs breder trekken: ligt de populariteit van tweedehands niet in hetzelfde bedje ziek als het sterk bekritiseerde (en uiteindelijk afgevoerde) tv-programma 'Astrid en Natalia: back to reality'? Jezelf vereenzelvigen met de minder gegoeden en een levensstijl waartoe anderen gedwongen worden romantiseren en zelf kiezen. "Kijk mij gewoontjes zijn", maar dan wel met originaliteit als drijfveer. Een belangrijk verschil bovendien: vrijwillig een vintage Levi's-broek dragen is niet hetzelfde als bij gebrek aan alternatieven een versleten jeansbroek moeten dragen.
Doordat de vraag naar tweedehands zo sterk is gestegen, gaat de prijs automatisch ook de hoogte in. Dat de middenklasse de markt steeds vaker betreedt, leidt tot gentrificatie of verzaveling (in dit geval: opwaardering van een sector kapitaalkrachtige nieuwe consumenten aan te trekken, met verdrijving van lagere klassen tot gevolg). Door prijsstijgingen wordt het voor de gezinnen die er afhankelijk van zijn ook duurder. De oorspronkelijke missie van tweedehandswinkels komt in het gedrang, en degenen die het niet breed hebben, zullen zich sneller tot fastfashionketens wenden.
Reactie toevoegen