Vroeger ging ik vaak op skivakantie. Ik hield ervan om 's middags in een berghut toe te komen, mijn strakke skischoenen wat open te zetten en één of andere Oostenrijkse worst met frietjes te bestellen. Ik had op die momenten meestal heel veel honger. Voor mijn kinderbrein voelde het alsof ik urenlang op de stereotiepe houten berghutbanken zat te wachten tot het eten er was. Zo gebeurde het dus dat ik op een dag een perfecte, grote Frankfurter met frietjes en ketchup voor mijn neus kreeg, gulzig een handvol frieten van het bord griste en per ongeluk hard op mijn eigen wijsvinger beet. Zo hard dat ik spontaan begon te huilen. Jaren later word ik er nog steeds om uitgelachen door mijn eigen familie.
Mijn strakke skischoenen wat open zetten en één of andere Oostenrijkse worst met frietjes bestellen
De UGent lijkt wel vaker in haar eigen vingers te bijten. Ze kan bijvoorbeeld niet snel genoeg koten voorzien voor de vele studenten die ze aanneemt. Nu de voorwaarden om in een home te kunnen wonen verstrengen en de prijzen blijven stijgen, zijn het de studenten die de tandafdrukken mogen voelen: consequenties van een universiteit die niet goed en niet op tijd op de vraag naar gesubsidieerd wonen kan reageren. Ook de werknemers lijden onder het reactievermogen van de universiteit. Er zou te weinig gebeuren om grensoverschrijdend gedrag aan te pakken, tuchtprocedures slepen jarenlang aan en werknemers maken zich zorgen om werkdruk en veiligheid op het werk. Nu de vakbonden met die klacht naar de overheid stappen, wordt het alleen maar duidelijker dat de UGent niet met de ontevredenheid van haar werknemers kan omgaan.
Als we het dan toch over frietjes hebben: in deze editie zochten we de beste frituur van Gent, dit keer zonder vingergeknabbel! Verder lees je een interview met EU-kenner Jan Orbie, informatie over medische voorzieningen voor studenten, hoe Gent de culturele hoofdstad van Europa wil worden en waarom de KU Leuven misschien toch niet de oudste Belgische universiteit is.
Reactie toevoegen